Yapılan araştırmalar sonucunda, Titanik’in su altındaki enkazının 20 yıla kalmadan mikroplar nedeniyle ortadan kalkabileceğini gösteriyor. Bakteriler gemi enkazlarını çürümekten koruyan bir işlev de görüyor. Bilim insanları, demir omurgasını aşındıran bakteriler yüzünden, 20 yıl kadar sonrasına gemiden bir şey kalmayabileceğini söylüyor.
Okyanus bilimcisi Robert Ballard, Titanik’in enkazını 1985’te bulmuştu. Soğuk Savaş sırasında batan iki Amerikan nükleer denizaltının enkazını ararken, iki enkaz arasında tesadüfen Titanik’e rastlamıştı. O sırada deniz yüzeyinden 3.8 kilometre derinlikteki enkaz, oldukça iyi korunmuş haldeydi. O derinliğe kadar ışığın sızmaması ve yüksek basınç nedeniyle burası canlı yaşam için pek uygun değildi. Titanik, İngiltere’nin Southampton Limanı’ndan New Yorka’a yaptığı ilk seferi tamamlayamadan 15 Nisan 1912’de okyanus da battı.
Bazı bakteriler demir yiyor, bazıları enkazı koruyor
30 yıl içinde bazı bakterilerin metali aşındırdığı görüldü. Araştırmacılara göre, 14 yıl sonra gemi enkazı tümüyle yok olabilir. 1991’de enkazdan pas örnekleri alındığında bunların canlılarla dolu olduğu görüldü. Üstelik bu daha önce bilinmeyen bir bakteri türüydü. Bu bakteriye Halomonas titanicae adı verildi. Bu bakteri başka canlıların yaşayamayacağı, karanlık, basınçlı, tuzlu ortamlarda yaşayabiliyordu. H. titanicae gemi enkazlarında yaşayan tek bakteri değil. Enkaz deniz tabanına iner inemez çok sayıda mikrop bütün yüzeyini kaplayarak ‘biyofilm’ adı verilen kaygan bir tabaka oluşturur. Bu tabaka mercan, sünger ve yumuşakçaları, onlar ise daha büyük canlıları bu ortama çeker. H. titanicae bakterisi gemideki demiri yiyerek beslenirken diğer birçok bakteri de enkazı koruyan bir işlev görür. Bugün hala M.Ö. 14. yüzyıldan kalma gemi enkazlarına rastlayabilmemizin nedeni budur.
