29 Ağustos 2017 tarihli köşe yazında anlata anlata dilimizdeki tüyleri bitirdiğimiz Turan ülkümüzü “Korkutma, başkalarının topraklarını fethetme, askeri üsler kurma, sonu felaket olacak bir ihtiras” diye açıklamışsın. Normaldir, kişi herkesi kendisi gibi bilir.
Senin korkutma ülküsüdür dediğin ancak sosyalistleri ya da liboşları korkutuyordur. Biz Özbekistan’da Türk’den korkanı görmedik. Senin başkalarının toprakları dediğin ancak Moskof için yahut Coni için başkalarınındır. Biz Kırgızistan’ı ata toprağı bildik. Senin “Osmanlıyı felakete sürükleyen Enver’in ülküsü” dediğine biz ümmetçilik dedik. Dedemin yaşında adamsın. Enver’in mektuplarını aç da bir kere oku. Bakalım Enver Turancı mıymış, ümmetçi mi?
İçimizden herhangi biri Turan dediği vakit hatırına sınırları zorla ortadan kaldırılmış bir coğrafya geliyorsa hâlâ 19. yüzyılın zihniyetiyle düşünüyorsundur. Ya da bizleri sosyalizmin avangartlarıyla karıştırıyorsundur. Biz Turan derken diliyle, kültürüyle, eğitimiyle, ticaretiyle, sporuyla, bilimiyle,sanatıyla,edebiyatıyla ortak bir medeniyetin yeniden doğuşundan söz ediyoruz. Kutlu bir ülkeden, büyük bir mefküreden bahsetmiş oluyoruz. Fakat sen hâlâ ve boş boş yüzümüze bakıyorsun. Yahu kazık kadar adamsın; kardeşlerimizle buluşmak istememizin neyini anlamadın? Neyini zorbaca buldun? Neyinden korktun?