Kerbela olayı, İslam peygamberi Hz. Muhammed’in torunu Hz. Hüseyin ve 72 yakınının, Emevi halifesi Yezid’in ordusu tarafından şehit edilmesiyle sonuçlanan bir savaştır. Bu olay, İslam tarihinin siyasi anlamda en önemli kırılma noktalarından biridir ve Şii ve Alevi Müslümanlar tarafından her yıl Aşure Günü’nde anılır.
Kerbela olayının arka planında, Muhammed’in ölümünden sonra Müslüman toplumunun başına kimin geçeceği konusunda yaşanan ihtilaflar yatar. İlk dört halife olan Ebu Bekir, Ömer, Osman ve Ali’nin ardından halifelik makamı saltanata dönüştürülmeye başlandı. Muaviye bin Ebu Süfyan, halifelik makamını ele geçirdikten sonra oğlu Yezid’e biat ettirmek istedi ancak Hz. Hüseyin bunu kabul etmedi.
Hz. Hüseyin, Kufelilerden kendisine bağlılık mektupları alınca Kufe’ye gitmeye karar verdi ancak yolda Yezid’in ordusuyla karşılaştı. 10 Ekim 680’de (Hicri: 10 Muharrem 61) Kerbela Çölü’nde yapılan savaşta Hz. Hüseyin ve beraberindekiler susuz bırakıldı ve şehit edildi.
Kerbela olayı, İslam dünyasında büyük bir yankı uyandırdı ve Emevi yönetimine karşı muhalefetin güçlenmesine yol açtı. Şii ve Alevi Müslümanlar, Hz. Hüseyin ve ehlibeytine olan sevgi ve bağlılıklarını bu olayla sembolleştirdiler.
