Bilmemek görememeyi taşır ayyuka. Ve görememenin en büyük zararı, görmek istemeyi reddetmektir. 21.yy da ise cahaletin tek nedeni, kasti olarak cahil bırakılmaktır. Türkiye dışardan izlenildiğinde bir tımarhane gibi. Delilik meşrulaştırılmış gibi her köşede, daha da can sıkıcısı baş köşede. Peki bu ortalıkta kol gezen cehaletin bize en büyük zararı ne? Şüphesiz, bilen adamın umudunun kırılması..
Bilerek cahil bırakılmış bu milletin büyük kısmı acıdır ki bugün Siyasal İslam denilen veremi kendine bulaştırmıştır. Bu verem ki bulaştığı her sineye fikri kanamalar yaşatır, müdahale edilmezse beyin ölümü yaşatır. Siyasal İslam her koşul altında yiyici, tüketici ve tarumar edici. Öyle ki doğunduğu her şey yozlaşmış durumda. Kendileri bile. Tarikatlar ve müridleri her yerde. Artık eski-usul çayla yetinen sofiler yok, sofiler lüks düşkünü. Dergahlar rant ve pazar peşinde. Ne bir felsefe ne de sanat canlı, hepsini katlettiler.
Dün bünyesine, koynuna kürt faşizmini eklemiş bu lümpen ideoloji ihanetler üzerine ihanet inşaa ederek Kürt faşimizmini meşrulaştırıcı her türlü söylemde bulundu. Bu ihanet sürecinde yüzlerce Türk evladı şehit, binlercesi günlük hayatını aksatacak biçimde gazi oldu. Türkiye Cumhuriyetine ait binalara “bebek katili”’nin resimleri asıldı. Türkiye Cumhuriyeti’nin eskiden şanlı marşlar söylerek geçilen caddelerinde paçavralar ile yürüyüşler düzenlendi. Peki ne oldu da bugün bu ihanet süreci hiç yaşanmamışcasına davranılıyor? Bu şovenist ve oportinist milliyetçiliği bizler yutmayız!!
Kızıl Elma maddi alemin üzerinde bir ideadır.
Fikri gelişimini tamamlamamış iptidai fikir hareketleri “ülkü” kavramından uzaktır. Bünyesi fikri hastalıklara tamamen gark olmamış bireyler, eğitim ile bu ideayı en azından anlayabilir lakin daha önce verem olarak tanımladığımız bu fikri cinnette kaybolmuş bireyler yüksek kavramlardan zaten bihaber oldukları gibi düşünme fonksiyonundan bittabi eksiktirler.
Bu fonksiyon eksikliğini “kızıl elma” kavramından yola çıkarak kırmızı elma dağıtan nobranlarda hissedilir şekilde görebiliriz.
Siyasal İslamcılığın ilk ilke ve ülküsünün; düşünmeyi öğrenmek, düşünmeye çabalamak olması gerektiğini salık veririm.
