Çin Seddi’nin, 2.200 yıllık geçmişiyle tarihe meydan okuduğu ve bu tarihi yapının rüzgâr ve yağmur gibi dış etkenlere karşı nasıl korunduğuna dair ilginç bir keşif yapıldı. Bilim insanları, yaptıkları araştırmalarda, Çin Seddi’nin “yaşayan bir deri” olarak nitelendirilen biyolojik bir örtü ile kaplı olduğunu keşfettiler. Bu örtünün, yosun ve likenlerden oluştuğu belirlendi ve bu canlı tabakanın, seddin erozyona ve aşınmaya karşı nasıl korunduğuna dair önemli bilgiler sunuyor.
Uzmanlar uzun süredir, Çin Seddi’nin erozyon nedeniyle bir gün yok olacağından endişe ediyorlardı. Ancak yapılan yeni bir araştırma, seddin bazı kısımlarının, sadece birkaç santimetre kalınlığındaki biyokabuk adı verilen ince bir tabaka sayesinde erozyona karşı dayanıklı olduğunu ortaya koydu. Bu biyokabuk, siyanobakteri, yosun ve likenden oluşuyor ve duvarı yavaş yavaş aşındıran rüzgâr ve yağmur kaynaklı hasarı önemli ölçüde azaltıyor.
Science Advances dergisinde yayımlanan bir makalede, “Klasik bir sıkıştırılmış toprak yapısı olarak Çin Seddi, rüzgâr kaynaklı erozyona, yağışların aşındırmasına, tuzlanmaya ve donma-çözülme döngülerine karşı son derece hassastır. Bu da çatlama, parçalanma ve hatta sonunda çökme gibi ciddi sonuçlar doğurur.” ifadeleri kullanıldı. Ancak, bu doğal malzemenin aynı zamanda biyokabuk gibi canlı organizmalar için mükemmel bir ortam sağladığı da belirtiliyor.
Çalışmanın yazarlarından Bo Xiao’nun verdiği demeçte, “Biyokabuk tabakası içindeki bu çimento işlevi gören maddeler, biyolojik filamentler ve toprak agregatları (en küçük doğal toprak parçası), dayanıklılığa ve erozyona karşı güvenli bir ağ meydana getiriyor.” sözleri yer alıyor. Bilim insanları, biyokabuklarla kaplı bölümlerden alınan örnekleri çıplak bölümlerle karşılaştırarak bu tabakaların duvarı koruma seviyesini test ettiler. Araştırmalar, biyokabukla kaplı bölümlerin gözeneklilik ve aşınabilirliğinde kayda değer bir azalma kaydedilirken, bu bölümlerin dayanıklılık ve stabilitede büyük artış gösterdiğini belirledi.
Çalışma, Çin Seddi’nin yalnızca yüzde 5,8’inin iyi korunmuş durumda olduğunu, yüzde 52,4’ünün ise tamamen ya da ciddi biçimde bozulduğunu da ortaya koyuyor. Ancak biyokabukların keşfi, tarihi yapının korunmasına yönelik yeni umutlar sunuyor. Daha önceki araştırmalar, biyokabukların tarihi yapıların bozulmasına yol açtığını ileri sürse de, bu yeni çalışma durumun her zaman böyle olmadığını kanıtlıyor ve dünyanın en ünlü yapılarından birinin korunmasında bu detayın kritik bir rol oynadığını gösteriyor.
