Trabzon’un tarihi ve turistik değeri Sümela Manastırı’nda, 5 yıl süren restorasyondan arda kalan inşaat atıklarının dere kenarına döküldüğü, atıkların bir kısmının ise suya karıştığı görüldü.
Sümela Manastırı’nda 2016 yılında restorasyon, çevre düzenlemesi, kayalıkların jeolojik ve jeoteknik çalışması başlatılmıştı.
Restorasyon ekibi de iç alanlarda çalışma yaptı. Çelik ağların yamaca serildiği bohçalama sistemiyle korunan manastır, tamamlanan restorasyon çalışmalarının ardından Kültür ve Turizm Bakanı Mehmet Nuri Ersoyun katılımı ile ziyarete açıldı. Manastırdaki gizli odalar açıldı.
Ana Kaya Kilisesinin sağında yer alan 10 şapel, çan kulesi, misafirhane, keşiş ve öğrenci odaları, mahzen ve benzeri yapılar manastır tarihinde ilk kez ziyarete açıldı.
Manastır’da süren restorasyon sırasında inşaat atıklarının dereye döküldüğü ortaya çıktı. Manastıra yaklaşık 400 metre mesafede Altındere Vadisi Milli Parkı içerisine dökülen inşaat, plastik ve kiremit atıkları nedeniyle kirlilik oluştu.
Doğal ve Tarihi Değerleri Koruma Derneği Başkanı Doç. Dr. Coşkun Erüz, ”Kızılağaçların neredeyse 5 metre yarı beline kadar dolu bir hafriyattan bahsediyoruz. Hafriyatın içerisinde ve üzerinde ciddi miktarda inşaat molozu, her türlü plastik, kiremit, sac gibi atıkla dolu olduğunu bizatihi gözlerimle gördüm ve hayret ettim. Bu olmaması gereken bir durum, çünkü burası bir Milli Park, doğal sit alanı ve mutlak korunması gereken, hiçbir şekilde inşaat molozu ya da hafriyat dökme yapılabilecek bir yer değil. Burası hafriyat döküm alanı olamaz. Çöp döküm alanı asla olamaz ama dökülmüş. O yamaçlarda pislik oluştu. Böyle bir şeyin olması inanılır gibi değil.” dedi.
